خدا

مأنوس نخل راسخ وجود

چه خوبست این روزها دلمان را به امتحانی بیازمائیم و محصول آن اگر پیروزی بود،خرسند باشیم و اگر نه،در هراس از روزهای سخت آینده به فکر چاره باشیم که اگر آن روزها فرا رسد و دلمان چون نهالی نورسته در مقابل طوفان حوادث روزگار،کمر خم کند،دیگر فرصتی برای احیای نهال قد خمیده دلمان نداریم.روزهایی که در همیشه تاریخ از آن روزهای نخستین امتحانات سخت دفاع از حقانیت،تا به امروز که در لابه لای گفتارهای یچیده و مکرر در مکرر اطرافمان گم شده ایم،سخت و دشوار خواهد بود حرف اینست:پیروز شدن و سر افراز ماندن.

بارالها،ما را از آنانی قرار ده که اگر نهال کوچک وجودمان را آبیاری می کنیم به امید تبدیل شدن به نخلی ستبر باشیم و بدانیم اگر آنرا می رورانیم برای آن است که روزی بلندای آن سرود سر افرازی دفاع از ولایت را به گوش سراسر عالم خاموش و مرعوب تمایلات سخیف برسانیم.

خداوندا!عزیز!به حق صادق ترین بندگانت و به حق راستگوترین مجاهدانت ما را همچون میثم تمار در دفاع غریبانه از حق،مأنوس نخل راسخ وجودمان گردان و گاه پروازمان را به غروب کافران حق ملحق کن.چرا که عاشقان را شکست در راه ارادت،بسیار سخت و به یاد ماندنی است.

ای خدای غریبان حق مدار و ای خدای نخل های شاهد.